(फिटे अंधाराचे वर आधारीत..... सर्वांची क्षमा मागून सादर करतो आहे.)
हवे दोन चार पैसे
नाही दुसरी रे आस
भीक मागुन जगणे
माझ्या आहे नशिबात
मायबाप गेलेत सोडून
केले मला रे अनाथ
एकटाच मी रे फिरतो
माणसांच्या या रानात
सारे चौक माहित मला
सारया गल्या पाठ झाल्या
दिन वार कळेना काही
जगणे माझे झाले श्याप
कुणी देतो हाकलून
कुणी देतो मला शिव्या
नशिबी का हे जगणे
माझ्याच रे आले
हाती एक तो कटोरा
बोचके रे ते खांद्याला
फुटपाथ आणि पार्क
माझे बघा घर झाले
1 comment:
Chhaan aahe. kshamaa maagaayache kaahich kaaran naahi.
Post a Comment