प्रेमपत्र

प्रेमपत्र लिहुन देणं हेच माझं काम
कॉलेजातल्या प्रत्येकाच्या तोंडी माझं नाव

सकाळ दुपार संध्याकाळ मी फक्त हेच करतो
एका हातात पेन अन दुसर्यात कागद धरतो

गरज अस्ते प्रत्येकाची वेगळी थोडी फार
मजकूर बाकी शब्दांचा वाढवतो भार

कुणी म्हण्तो तारे तोडील चंद्र म्हण्तो कुणी
कुणाला हवी असते मॉड कुणाला पोरगी गुणी

कुणाच्या मनात असते नकाराची भिती
तर कुणी करतो हिशोब की हिला भाऊ किती

कुणी नुसताच चान्स बघत असतो मारून
घुटमळत रहातो मागे पुढे ती येता समोरून

मी मात्र सारं काही हे नुसतच बसतो पहात
तिच्या विरहाचे आश्रु मना मधे वहात

कुणाचं काही जमताय का यासाठी मी धकतो
ती सोडुन गेल्या पासून पत्र लिहूनच जगतो