आपली माणंसं
पुन्हा एकदा उरलोय मी आणि खिडकी दारे
ते येतात तेंव्हा या भिंती होतात घर
ते जातात तेंव्हा मात्र एकटेपणात भर
एकट आता जगण्याची सवय झालीय मला
खोडं मात्र काढल्याशिवाय रहावत नाही तुला
ते येतात तेंव्हा मी पण थोडं जगून घेतो
आपली माणंसं कशी असतात ते बघून घेतो
डायरी
बरच काही सांगून गेली मला तिची डायरी
आवरतांना कपाट माझ्या अलगद लागली हाती
प्रत्येक पान पुन्हा एकदा जगवून गेलं नाती
सुंदर कोरीव अक्षरांनी भरली होती पानं
शब्दात शब्द गंफून तिने मांडलं होत गाणं
वाचता एक एक पान हरपलं माझं भान
उभी होती येऊन मागे आलच नाही ध्यान
हरुच ठेऊन खांद्यावर हात पुटपुटली कानात
अरे वेड्या मी नसतांना हीच येईल कामात
गुलमोहर
तुझा त्याला भेटण्याचा नियम जसा तुटला
तू गेलिस त्या दिवशी तो बहरला होता वेडा
तुझा पार्थीवावर त्याचाच घातला होता सडा
माहीत होता मला खूप आवडतो तो तुला
म्हणूनच जातानाही दिला तुझ्या सोबतीला
तू गेल्याचे कसे कळले त्याला समजत नाही
पण त्यावर आता एकही फूल उमलत नाही
एकदा वाटलं मुळासकट फेकून द्यावा उपटून
पण तोच तर करून देतो आठवण तुझी हटकून..
निरोप
तिच्या घराकडे जाण्याचे टाळतो आहे
कारण तिला बघित्तल की जुने दिवस आठवतात
पुन्हा पुन्हा तिच्या घरा कडे पाठवतात
काही दिवसान पूर्वीच तिने निरोप दिलाय मला
म्हणाली होती आता अशी भेटणार नाही तुला
घरच्यांनी आपल ठरवला आहे लग्न
चांगलं दिसत नाही आपल अस वागणं
तुझ्या माझ्या लग्नाला दिवस उरलेत कमी
लवकरच तू माझा होणार आहेस धनी
आठवण
आवळती मनाला का आठवणींचे फास
बाहेर अंगणात बरसून गेला मेघ
हलकेच गालावरती ओघळली पहा रेघ
हे घर झाले मूक ना बोले बघ काही
जगणे माझे उदासिन ते मूकपणे पाही
गेलिस एकट्याला तु सोडुन का ग येथे
सोबतिला तुझ्याही कोणी नको का तेथे..
निवडणुक
मतं मिळविण्यासाठी सावज शोधू लागलेत
शरिरावर चढवून खादीचा बूरखा
बेशरम हे दाखवत आहे बघा पुळका
सत्ते साठि सारे हात मिळवणी करतात
सत्ता आलि कि सारे काही विसरतात
कुणि वाटटो आहे पैसे तर कुणि देतोय भाषणं
कधि होणार सुटका आपली कुणास ठाउक यातन
आता यांना राम रहिम सारे बघा आठवतात
मुद्दा बनवून त्याचा हे लोकांना बाटवतात
कुणि म्हणतोय आम्हिच आहोत मित्र तुमचे खरे
बाकि म्हणतात जाउ दे सारे डावेच आहेत बरे
स्वताह भोवती लावुन झेड ग्रेड सेक्युरिटी
देणार आहेत म्हणे हे पिसफूल लोकॅलिटी
खरं काय खोटं काय बरंच आपण जाणतो
तरी का मग नेहमी आपसात भांडतो
या वेळेला देण्याआधी मत करा विचार
बघू नका कोण कसा करतो आहे प्रचार
निवडणुकीच्या रिंगणात आहेत सारेच भ्रष्ट
निवडा त्याला ज्याच्या साठी हा देश श्रेष्ठ
वाट तिची
माळण्यासाठी केसात सुंदर गजरा घेतांना
गजरा घेउन हातात ती अलगद माळायची
तिची ती अदा मला नेहमिच भावायची
तिला रोज बघण्याचे वेड मला लागले
वाट पहात तिची माझे स्वप्नही जागले
मित्र मला तिचा वेडा म्हणू लागले
झलके साठी एका सारे काही त्यागले
ती मात्र यायची आणि जायची निघून
मी घ्यायचो उसासे नुसताच बघून
नंतर काही दिवस ती दिसेनासी झाली
गजरा घ्यायला आपल्या नवर्यासोबत आली
माझ्या प्रियेला
माझ्या प्रियेला मनवित चाललो
ठरली होति भेट काल
बॉसनी माझ्या केले हाल
कामात पुरता अडकून राहिलो
माझ्या प्रियेला मनवित चाललो
वाट पाहिली तिने फार
फोने केलेत दोन चार
मी मात्र फक्त वेळ पहात राहिलो
माझ्या प्रियेला मनवित चाललो
हाति देउन फूल कधि
कधि पकडून उगिच कान
तिची क्षमा मी मागत चाललो
माझ्या प्रियेला मनवित चाललो
प्रेमाचे गीत मी गात चाललो
माझ्या प्रियेला मनवित चाललो
बेवडा
लोकं माझ्याबद्दल काय वाटेल ते बोलतात
अपघातत गमवली मी बायको आणि मुल
आठवण त्यांची आजही घेतेय माझा सूड
देउन तेव्हा सांन्तवना गेला होतत निघून
कधी तरी विचारलत का मला तुम्ही मागून
विसरु नका भरल होता तुम्हिच पहिला प्याला
बोलल होतात थोडी याची गरज आहे याला
बोलण्यात तुमच्या येउन चुक जी मी केली
तिच मला कायमची बेवडा बनवून गेली
दारू शिवाय सांगा मी आता कसा राहू
हवि होती जेव्हा साथ कुठे होता भाऊ
फिरकी (मागणी भाग दुसरा !!)
बागेत भेटून अचानक असं मागणी घालणं
सारे करतात तिच चुक तुही का रे केलिस?
खरी खुरी मैत्री आपली प्रेमावर का नेलिस?
वाटलं होत मला तु एक मित्र आहेस चांगला
का रे असं वेड्यासारखा तु आज वागलास
तुझ्याकडुन नव्हती मला खरचं अशी अपेक्षा
मागणी घालुन केलिस तु मैत्रिचि उपेक्षा
किती गर्व होता मला मैत्रिवर माझ्या
सारं काही तु बघ संपवलस राज्या
बोलणं माझं ऐकून तुला आली असेल गिरकी
आवडतो रे तुही मला मी घेत होते फिरकी
मागणं फक्त येवढच आहे दे खरी साथ
कितिही वादळं आलित तरी सोडु नकोस हाथ
मागणी
आयुष्यभरासाठी मी साथ तिची मागणार
बोलावलं आहे तिला मी भेटायला बागेत
होतिल गप्पा पुन्हा नेहमिच्या जागेत
तिला द्यायला घेतलं आहे फूल एक गुलाबी
विचारेल माझ्या सारखच वाटतं का तुलाही
मनात थोडी भिती आहे खरं खरं सान्गतो
नकार मिळाला तर काय? यावरच मी थांबतो
पण शेवटी मला हे विचारावच लागणार
दूसरं कोणी येण्याची मी वाट थोडिच बघणार
होकार नकार जे काय असेल कबूल असेल मला
सांगतो नंतर काय घडलं भेटुन येतो तिला
पिंक स्लीप...
का ग देत नाहिस तु याहूवरती ping
सतत आपल status असत तुझं offline
चुक झाली काही कि केलस मला sideline
ती बोलली सध्या वाढलं आहे काम
deadlines ने सर्वांना पिडलं आहे जाम
chatting mailing सारं आहे सध्या बंद
timepass करणार्याला PM देतो दंड
pink slip चे सध्या वहात आहेत वारे
ज्यांच्या कडे काम त्यांचे वारे न्यारे
office मधे सारे जण tension मधेच असतात
मिळेल ते काम निमूट करत बसतात
मला पण वाटतं दोन शब्द बोलवे
कामाचे हे पाश थोडे तरी तोडवे
पण समोर दिसताच डोर्यांच्या pink slip चा रंग
तोडुन टाकते मी मोहावणारे बंध
भिक मागुन जगणे...
हवे दोन चार पैसे
नाही दुसरी रे आस
भीक मागुन जगणे
माझ्या आहे नशिबात
मायबाप गेलेत सोडून
केले मला रे अनाथ
एकटाच मी रे फिरतो
माणसांच्या या रानात
सारे चौक माहित मला
सारया गल्या पाठ झाल्या
दिन वार कळेना काही
जगणे माझे झाले श्याप
कुणी देतो हाकलून
कुणी देतो मला शिव्या
नशिबी का हे जगणे
माझ्याच रे आले
हाती एक तो कटोरा
बोचके रे ते खांद्याला
फुटपाथ आणि पार्क
माझे बघा घर झाले
व्हॅलेंटाईन डे च्या दिवशी...
सकाळी सकाळी गेलो म्या बस थांब्या वरती
सुंदर सुंदर पोरयाईची असते जिथे भरती
इकत घेतला होता गुलाब लाल चुटूक छान
मिथुन वानि दिसत व्हतं म्हाय एकूण ध्यान
लाल प्याटं हिरवा शर्ट गॉगल व्हता लावला
मले होता व्हॅलेंटाईन डे चा कीडा चावला
जाउन उभा राहिलो म्या जवळ एका पोरीच्या
सुंदर अश्या दिसणार्या त्या बघा गोरीच्या
दिलाची हो माझ्या अशी वाढली होती धक धक
बघत होतो तिच्या कडे सारखा म्या टक मक
पोरी बघून बाकी म्हाइ टर होत्या उडवत
बघतोय बघ तुलेच बोलून तिला होत्या चिडवत
म्हन्ल एवढी सुंदर हाय पटली तर नसल
बघुया चान्स मारून नेमच तर चुकल
कसा तरी आव आनुन म्हनलं तिले हल्लो
हाय तिने म्हणताच म्या उभ्या उभ्या मेलो
गुलाब देऊन म्हन्ल खूप प्रेम करीन तुझ्यावर
दिवस आज हाय प्रेमाचा नको नेऊस उदयावर
तिनं बी मग कबूल हाय म्हन्लं थोड लाजुन
इस्वास नाही बसत मले खरं सांगतो आजुन
मना सारखी म्हाया म्या पोरगी बघा गटवली
अन व्हॅलेंटाईन डे च्या दिवशी म्या पोरगी एक पटवली
मुंबईचे भाई
आपल्याला लई आवडले मुंबईचे भाई
मुंबईचे भाईंची स्टाईल एकदम न्यारी
हवेतच असते एकुण त्यांची स्वारी
तोंडामधे भरलेला खर्याचा तोबरा
हातावरती गोन्दलेला मोठासा कोबरा
बोलण्याची ढब त्यांची असते एकदम हटके
म्हण्तात प्रत्येक वाक्याला रेहना तुम बचके
आजु बाजुला असतात नेहमी चार दोन चेले
जमल नाही तर भाई सांगतो खोपचे मे लेले
बोलणं असत नेहमी यांच पेटी आणी खोक्याच
वागणं असत सरळ सोट अग्दी बिना डोक्याच
मामु लोकांन सोबत असते यांची जुनी दोस्ती
राडा करता जिरवतात ते पकडुन यांची मस्ती
अड्डा यांचा अस्तो एक कोपर्यावरची टपरी
करत असतात येता जाता बरीचशी लफडी
नसलं जरी काम काही दाखवतात हे घाई
अन आपल्याला लई आवडले मुंबईचे भाई
परथा
प्रेमाच्या नावा खाली बघा काही बाही करत्यात
याच दिवशी का यायीच सार ऊतू जातं परेम
आजच्या पोराईचा खरच नाही काही नेम
पोरगा म्हने पोरिला म्हाय प्रेम जिवापार
पोरगी म्हने आधिच जमलं उशीर केलास फार
पोर पोरी सोडा ईथ बायका बी हो भटकत्यात
नवर्याईच्या गळ्यात रस्त्यावरती लटकत्यात
आस वागून त्यासनी कुनास ठाऊक काय भेटतं
संस्क्रुतिची चाळणी पाहून रगत म्हाय पेटतं
व्हॅलेंटाईन डे....
लग्न करता युवकांना तो द्यायचा सजा
त्याच काळात व्हॅलेंटाईन एक होता संत
चोरून लग्न लावण्याचे त्याचे होते तंत्र
राजाने मग काराग्रूहात त्याला केले बंद
त्याच्या केल्या क्रुतिंचा त्याला दिला दंड
जेलरच्या हो मुलिवर मग प्रेम त्याचे जडले
फासावरती जाण्याआधी बरेच काही घडले
मरण्या आधी त्याने लिहीली तिला एक ओळ
आणी तिथून सुरु झाला व्हॅलेंटाईन डे चा घोळ
पुतळा
चालण्या फिरण्याची थोडी नाही मला मुभा
सारं काही मी माझ्या डोळ्यांनी या बघतो
ऊन पाउस वारा थंडी सारं काही सोसतो
सकाळी येऊन बसतात अंगावर माझ्या पक्षी
कपड्यांनवर ते माझ्या करून जातात नक्षी
आजुबाजुला माझ्या लावली आहेत झाडं त्यानी
एक म्हातारा रोज सकाळी त्यांना टाकतो पाणी
दिवस चढता दिसू लागतात माणसांचे लोंढे
सहन करतो दिवसभर मग गाड्यांचे मी भोंगे
भर उन्हात भाजुन निघते रोज माझी काया
डोक्यावरती छतरी बांधून देईल कोणी छाया
होते संध्याकाळ अजुन दिवस एक सरतो
आजु बाजुला माझ्या ठेल्यांचा मेळावा भरतो
एक वेडा रात्री रोज सोबतीला असतो माझ्या
झोपतो पायाशी फाटक्या चादरीवर त्याच्या
ओळख माझी मला ना माहीत इथे कुणा
मी आहे पार्क समोरचा पुतळा एक जुना
लव्ह स्टोरी
दिसली ही अन सोडलं म्या पहाणं दुसर्या पोरी
केलं परपोज तर म्हनली मले वाटत नाही लाज
पैताण खायची लै तुले सुटली हाय का खाज
म्या म्हनल येवढ्या पोरीत तुच आवडली मले
प्रेम म्हायं कबूल कर बसवीन डोक्यावर तुले
सकाळ दूपार सन्ध्याकाळ मंग हिच्याच मांग जाणं
झोपेत पन मंग हिचीच रोज सपान नवी पहानं
शेवटी हिले पटलं म्हाय प्रेम आहे खरं
तिनं बी मग म्हन्ल लाजून जमेल आपलं बरं
अशी बघा एकून हाय म्हायी लव्ह स्टोरी
दिसली ही अन सोडलं म्या पहाणं दुसर्या पोरी
ए. टी. एम
पैसे घेणं माझ्या कडून नाही जास्त हार्ड
आजकाल जागोजागी मी असतो हजार
सर्व गरजू लोकांची माझ्यावरती नजर
नाव जरी वेगळं तरी एकच आहे काम
मागाल तेंव्हा देतो मी तुम्हाला दाम
गरजू आपलं कार्ड माझ्या फटिमधे टाकतो
चेहर्यावरचे माझ्या काही नियम वाचतो
पुढे करतो नंतर मी पीन कोडच कोडं
चेक करण्या त्याला थांब म्हणतो थोडं
चुक झाली तीनदा तर कार्ड गिळुन टाकतो
चोरी करू नये कुणी म्हणुन असा वागतो
बरोबर असेल पिन तर पुढचा मेनु देतो
किती हवेत पैसे तुम्हाला हे विचारून घेतो
ओके असेल सारं तर मोजतो लगेच नोटा
सेवा माझी घेण्यात नाही काही तोटा
दुसर्या फटितून मी मग पैसे बाहेर टाकतो
भेदभाव न करता मी असाच नेहमी वागतो
मला भेट देणारा होतो नेहमी धनी
ए. टी. एम आहे मी मला वापरलाय ला तुम्ही
बलात्कार
अन्याय झालाय तिच्यावर दोष तिचा हो काय
बाप मेल्यावर लागली नोकरीत त्याचा जागी
घरी भावंडे दोन लहान आणी म्हातरी आजी
एकटं हेरून तीला त्याने साधला होता डाव
करून बलात्कार तिच्यावर दिला न बुझंणारा घाव
आरोपीच्या कठड्यात तो नराधम आहे उभा
पैसेवाल्यांना का असते काहिही करण्याची मुभा
वकिल मात्र तिलाच विचारतोय नेमकं काय घडलं
त्याने केलं सारं की तुमचं पाऊल वाकड पडलं
घडलेलं सारं काही ती ओरडुन ओरडुन सांगतेय
स्वातच आपली ईभ्रत ती वेशिवरती टांगतेय
आठवलं सारं की आजुनही लटपटतात तिचे पाय
मिळेल का तिला खरच तिच्या मनासारखा न्याय?
समजावुनी पीएम ला...
सर्वांची माफी मागून सादर करतो आहे.
समजावुनी पीएम ला समजावता न आले
ईशुस दोन माझे रीसोल्व्ह नाही झालेत
समजावुनी पीएम ला...
डेट होती रीलीसची आली निघून गेली
डेमो क्लायंट ला त्या दाखवता ना आले
समजावुनी पीएम ला...
घेऊन काळजी ही सुटला तो बग माझा
कोडिंग असले माझे अंगाशी माझ्या आले
समजावुनी पीएम ला...
केले प्रयत्न मी ही चुका लपवण्याचे
पण ते ही सारे माझ्या कामात नाही आले
समजावुनी पीएम ला...
प्रेमपत्र
कॉलेजातल्या प्रत्येकाच्या तोंडी माझं नाव
सकाळ दुपार संध्याकाळ मी फक्त हेच करतो
एका हातात पेन अन दुसर्यात कागद धरतो
गरज अस्ते प्रत्येकाची वेगळी थोडी फार
मजकूर बाकी शब्दांचा वाढवतो भार
कुणी म्हण्तो तारे तोडील चंद्र म्हण्तो कुणी
कुणाला हवी असते मॉड कुणाला पोरगी गुणी
कुणाच्या मनात असते नकाराची भिती
तर कुणी करतो हिशोब की हिला भाऊ किती
कुणी नुसताच चान्स बघत असतो मारून
घुटमळत रहातो मागे पुढे ती येता समोरून
मी मात्र सारं काही हे नुसतच बसतो पहात
तिच्या विरहाचे आश्रु मना मधे वहात
कुणाचं काही जमताय का यासाठी मी धकतो
ती सोडुन गेल्या पासून पत्र लिहूनच जगतो
फूगेवाला
घेना सुंदर फुगा मला तु पैसे देऊन त्याला
गल्लिमधे फिरतो आहे तो सायकल वरून
समोर आणी मागे लावलेत फुगे हवा भरून
रंग आहेत छान बघण्या सारखे खास
दूरून बघता होई इन्द्रधनुश्याचा भास
गोल चपटा साधा सरळ तर कुठला आहे लांब
आवाज देऊन सांगतो त्याला घरा पुढे थांब
खेळीन मी त्या फुग्याशी दिवसभर घरात
पोचला आहे बघ तो अताच आपल्या दारात
आई बघ गल्लित आपल्या आला आहे फूगेवाला
घेना सुंदर फुगा मला तु पैसे देऊन त्याला
अल्बम...
म्हटलं भेटुन घ्याव तुला आलोच होतो इकडे
त्यानी आम्हां दोघांनाही हसून आत बोलावलं
छान वाटलं आलास म्हणून स्मित हास्य टोलावलं
बयकोने त्याच्या लगेच मग केला गरम चहा
हातात देऊन जाड अल्बम बोलली फोटो पहा
बायको माझी हसत होती माझ्या कडे पाहून
म्हटलं केवढी चूक केली याच्या कडे येऊन
फोटो दाखवायला मग ती दोघं अशी काही भिडली
मिश्किल हसून बायको बोलली कशी अद्दल घडली
तास भर त्या दोघांनी खाल्लं माझं डोक
कळलं मला का येत नाहीत याच्या कडे लोकं
कसा तरी थाप मारून पडलो तिथून बाहेर
ह्याच्या पेक्शा फारच बरं बायकोचं माहेर
टोल फ्री
दुकानदाराने सांगितला टोल फ्री चा जुगाड
म्हणाला या शतकात सारं झालंय सोप
फोन करा घरी तुमच्या लगेच येतिल लोकं
देऊन त्याला धन्यवाद मी डायल केला नंबर
उत्तर आले व्यस्त सारे प्रयत्न करा नंतर
डायल केला दुसर्यांदा तर ऐकु आली टोन
अधिकारयाशी बोलण्या साठी दाबा नंबर दोन
दोन दाबताच पलिकडून आवाज आला दर्दी
करू आम्ही बिघाड दूर बोला तुमची अर्जी
म्हण्तलं माझा टीव्ही झाला आहे खराब
पाठवा माणसं लवकर घरी सारे नाराज
प्रश्न विचारून आठ दहा टोकन दिले मला
दोन दिवसात येतिल माणसं नाहीतर कॉल करा
बघता बघता वाट दोन हफ्ते गेलेत निघून
डायल करून नंबर सारखा बोट गेलित दुखुन
टीव्ही काही अजुन माझा दुरुस्त झाला नाही
टोल फ्री वाला अजुनही घरी आला नाही
घरचे जाऊन बसतात बघायला टीव्ही शेजारी
मी बसतो डायल करत टोल फ्री माघारी
आठवड्याचे वार
रुपं घेऊनी सोबत करिती आठवड्याचे वार
सोमवाचा दिवस पहिला नोकरीवर जाण्याचा
समोर दिसतो साचलेला उभा भार कामाचा
मंगळवारचा दिवस दूसरा बाजाराला जाण्याचा
सांगितलेले सारे हिने जे न विसरता घेण्याचा
बूधवारचा दिवस तिसरा आरामाचा आसतो
सवंगड्यांशी गप्पा मारीत टपरी वरती बसतो
गुरुवारचा दिवस चौथा देवतांच्या चरणी
उपास करुनी दर्शनास या पापभिरुची वर्णी
शुक्रवारचा दिवस पाचवा असतो सिनेमा बघण्याचा
नविन उमेद नविन आस घेऊन पुन्हा जगण्याचा
शनिवारचा दिवस सहावा दिवस बाहेर जाण्याचा
संध्याकाळी हिच्या संगे हॉटेल मधे खाण्याचा
रविवारचा दिवस सातवा दिवस असतो आळसाचा
सप्ताहाचा शेवट करीतो निरोप घेतो सर्वांचा
प्रेमाचा पाढा
बे एके बे
भेटायल मला ये
बे दुने चार
प्रेम तु़झ्यावर फार
बे त्रिक सहा
डोळयात माझ्या पहा
बे चोक आठ
हातात घे हात
बे पंचे दहा
फुलला मोगरा पहा
बे सखे बारा
घरच्यांनी लावलाय पाहारा
बे साती चौदा
लव्ह यु म्हण एकदा
बे आठी सोळा
दुसरया कुणावर नको डोळा
बे नवे अठरा
ओळखिच्यांचा खत्रा
बे दाहे विस
उशिर झालाय निघते please
अपघात
वाटली नाही तरीही डॉक्टरांना लाज
शेवट पर्यंत मिळाली नाही त्याला एक खाट
तुटले होते अपघातात त्याचे दोन्ही हात
परवाच आणलं होत त्याला लोकांनी संध्याकाळी
ऊडवलं होत गाडीने तो चालला होता पायी
विनवणी करत होती आई तोंडात आणून फेस
डॉक्टर म्हणाले घेत नाही आम्ही पोलिस केस
तयार झाले कसे तरी प्राथमिक उपचार द्यायला
पैसे पेपर आणा आधी विचार करू मग घ्यायला
कुठून आणू पैसे येवढे पेच बापाला पडला
माणसा सारखा माणुस तो लाचार होऊन रडला
पोलिस वाले करत नव्हते पेपर लवकर तयार
मागत होते पैसे त्यांना करण्या एफ्.आय. आर
वाट पहात पहात शेवटी दिवस एक सरला
त्यान्चा एकुलता एक पोर पैस्या पुढे हरला
घडुन येवढ देखिल मनाला पाझर नाही फूटले
पैस्या ने हो त्या बघा माणुसकीला लुटले
मुक्त झाला आत्मा त्याचा सारं बघतो आहे
पैसे दिल्यावर मिळेल प्रेत ऐकून हस्तो आहे
सा रे ग म प
सा रे गा मा प ची स्पर्धा घेऊन आली झी मराठी
सूर तालाचा सुंदर मेळ साप शिडीचा शेवटी खेळ
सुंदर सुंदर गाणे ऐकत मजेत जातो आपला वेळ
कारिते सुरूवात पल्लवी आपल्या बोलण्याने
परीक्षकांचे स्वागत होते मोठ्या जल्लोश्याने
वादयांचा मग घुमू लागतो सुंदर असा नाद
एक एक करूनी स्पर्धक येती मनास घालती साद
सरते शेवटी क्षण नकोसा साप शिडीचा येतो
जड मनाने एकाला मग निरोप आपण देतो
वोट कराहो राज्याची ती सीमा न बांधता
मान्यवरांच्या गाण्याने होते मग सांगता
निरोप घेतो आपण सारे पुन्हा भेटण्यासाठी
सप्त सुरांशी अश्याच जुळवण्या पुन्हा आपल्या गाठी
जमेल का तुला
दर पावसाळ्यात हे असच होत
माझ्या मनातला ओलावा कधी दिसेल का तुला
माझ्या साठी जगणं जमेल का तुला
तु घरी नसलास कि मी अधिर होते भेटायला
तु येतोस आणी पुन्हा बाहेर जातोस
वेळ कधी मला देणं जमेल का तुला
माझ्या साठी जगणं जमेल का तुला
मी तुझ्या सोबत चालु पहतेय
तु मात्र शर्यतीत धवतोयस
सोबत माझ्या हरणं जमेल का तुला
माझ्या साठी जगणं जमेल का तुला
मी सर्वस्व्य सोडून तुझी होऊ पहाते
तु मात्र धावतो आहेस म्रुगजळाच्या मागे
मी जाण्या आधी हव ते भेटेल का तुला
माझ्या साठी जगणं जमेल का तुला
मी आहे...
प्रवासाला होते सुरवात वेग वेगवेगळया नावांनी
वेग वेगवेगळी रुपं माझी वेग वेगळे प्रकार
काम करण्या कधिच नाही देत कुणाला नकार
पोटातच मी ठेवतो सारे सांगत नाही कोणाला
बंद असो वा उघडे तोंड जागतो मी वचनाला
कुणी भरतो धान्य माझ्यात कुणी भरतो रेती
कुणी नेतो पाठीवर अन कुणी ठेल्यावरती
कधी वाहून नेण्या वापरी कुणी मला हो कचरा
घाव सोसुनी सारे देखिल चेहरा नेहमी हसरा
घरा मधे दारा समोर नेहमिच माझी वर्णी
नमस्कार मी करतो प्रत्येकाच्या चर्णी
माळ्यावर मी कधी बसतो पोटात घालून भांडी
गरीबाच्याही कामी येतो वाजू लागता थन्डी
काय करणार कुणा कुणाचे असेच असतात भोग
"पोत्या" शिवाय काय कधी हे राहू शकतात लोक
हट्ट
जन्मा पासुन सर्वानशी माझे नाते घट्ट
लहान पणी सारे जण काळजी माझी घेतात
बोबडे बोल मागतील ते लगेच आणुन देतात
इथेच बहुतेक सर्वाचे एकुण गणित चुकते
वाढत्या वायात जाता जाता माझी छाती फुगते
हळु हळु माझ्या मग मागण्या मी वाढवतो
अडुन बसतो सारे काही मनासारखे घडवतो
जेव्हा करीतो प्रवेश मी तरुणाईच्या घरात
करतो बरेच उपद्रव प्रत्येकाच्या घरात
कधी सत्ता कधी भत्ता मिळवण्याचा रचतो डाव
रुसवा फुगवा असती सोबत मनावरती देतो घाव
येवढ मात्र नक्कि आहे सोबत माझी कामाची
पेटुन उठलो कि घडवितो कामं मोठया नामाची
शांत असतो थोडा मी उतरणारया वयात
पहिले इतकी ताकद नसते थकलेल्या पायात
म्रुत्यूच्या मी जातो चरणी शेवटी आयुश्याच्या
प्रवास माझा असाच आसतो ठाई प्रतेकाच्या
वाट
रंगवतो मी स्वप्न पुन्हा घरी जाण्याची
वाटलं नव्हतं माझ्या वरती असे दिवस येतिल
माझिच मुलं मला व्रुधाश्रमात नेतिल
ज्यांना जपलं फूला सारखं हाती काटे रुतवून
टाकुन गेलेत मलाच माझे सारे काही विसरुन
अस्ती ही जर सोबत तर वाट्ले नस्ते खरं
येवढे जड झालोत आपण सोडुन गेलित पोर
हीचा फोटो येतांना मी आठवणीनी आणला
तसा पण तो अडगळीच्या खोलित होता टांगला
किती दिवस गेलेत आता तेही आठवत नाही
फोटो सोबत बोलत बसतो काम नाही काही
आता फक्त म्रुत्युची त्या बघायची वाट
गेल्यावर मी या मुलांनो सरणा द्याया आग
मी एक कोडर....
मी एक कोडर हो मी एक कोडर
नोकरी मागु मागु घश्याला पडली कोरड
.NET, DB, Planning चे करु शकतो काम
मोबद्ल्यात मी घेईल वाजिब असे दाम
अनुभव आहे पाठिशी पण काम हाती नाही
recession चा बळी मी दोष नाही काही
दिवस असे वाईट पण करू तरी काय
मन माझं मानेल पण पोटाचे काय
चलतो आता जवळ आलाय interview चा थांबा
असेल कुठे नोकरी तर माझ्या साठी सांगा
गातो आहे
सोडुन गेली आजच मजला पुन्हा माझी प्रीत
वेळ पैसा सारे काही अमाप करितो खर्च
भेटण्यास ती मजला लागे कधी कधी हो वर्ष
रुसवे फूगवे सारे झेलतो फूलं मी देतो वेचून
तरीही ती का निघून जाते ह्रुदय माझे ठेचुन
करीतो नेहमी मेहनत येवढी मीळविण्या मी प्रीती
शेवटी हरतो विरहच ऊरतो खेळ खेळते नीयती
म्हणुनच गातो पुन्हा एकदा विरहाचे मी गीत
सोडुन गेली आजच मजला पुन्हा माझी प्रीत
सत्यम....
राजू राजू काय केलस
राजू राजू काय केलस
इतकी मोठी कंपनी आहे सत्यम
तुझ्या एका चुकीने झाली खतम
राजू राजू काय केलस
राजू राजू काय केलस
आता थोडा भरत होता बाजाराचा घाव
धाड धाड पाडलेस तू शेअर्स चे भाव
राजू राजू काय केलस
राजू राजू काय केलस
मयटास जर घेतली असतीस आधीच तू विकत
संकट नसते सर्वांवर आले एवढे बिकट
राजू राजू काय केलस
राजू राजू काय केलस
आता दोन महिन्यांचा मिळणार नाही पगार
५०० कोटी खाऊन तू झाला आहेस फरार
राजू राजू काय केलस
राजू राजू काय केलस
कविता पुराण
शब्दांना असं तु कितीदा धारेवर धर्शिल
थकले आहेत स्सरे बघ तालवर तुझ्या नाचून
वाचकही दमलेत येवढ्या कविता वाचून
सकाळ दुपार संध्याकाळ कवितेशी तुझा खेळ
तुझ्यापाई आम्हा सरवांना लागायच वेड
कुठलाही विषय मिळाला की लगेच कागद भरतोस
जमली कि नाही वाच जरा म्हणुन समोर धरतोस
कर थोडा आराम सोड कवितेचा प्रांत
बघु नकोस आम्हां सर्वान्चा तु असा अंत
कवितेचे तुझे कागद जाळणार आहे मी आज
जनाची नाही तर मनाची आसावी माणसाला लाज
पाहिजे आहे तसे मग.....
अवधूत गुप्ते यांनी गायलेल्या "पाहिजे आहे तसे..." या गझल चे विडंबन केले आहे
सर्व जणांची माफी मागुन सादर करतो आहे
पाहिजे आहे तेव्हा गं तु मला सोडून जा
खर्च केला जो तुझ्यावर तो मला देऊन जा
एटीम होतो तुझा मी खर्च ते विसरू नकोस
बंद झाले खाते माझे ते पुन्हा उघडून जा
मी कसा बरबाद झालो हे विचारू ही नकोस
मी कधी आबाद होतो हे सुद्धा विसरून जा
मी नव्या शोधात आता चाललो आहे पुन्हा
शक्यतो तर माझ्या पासून लांब आता तु रहा
पाहिजे आहे तेव्हा गं तु मला सोडून जा
खर्च केला जो तुझ्यावर तो मला देऊन जा
देवा मला लवकर...
देवा मला लवकर project allot कर
देवा मला लवकर project allot कर
दिवस आहेत recession चे
bench वर नको भर
देवा मला लवकर...
उद्या पर्वा कुठे तरी व्हावी एक Deal
नावावरती त्यातच माझ्या लागावे रे Seal
manager नी येऊन मला सांगावे तडक
देवा मला लवकर...
talent माझे bench वर नसावे खरे
काम मिळता मला पण वाटेल बरे
coding करण्या खर्चील मी डोकं दीवस भर
देवा मला लवकर...
खरी व्यथा देवा माझी माहित तुला
दोघं तीघं आधिच गेलेत सोडुन मला
विचार त्याचा करता डोक फिरे गर गर
देवा मला लवकर...
लागता कामा डोक्यावरचा कमी होईल भार
allowence चा त्यातच थोडा मिरेल आधार
recession नच काय मग tension ही विसर
देवा मला लवकर...
क्रेडीट कार्ड
त्यातच तीचा फोन आला घेता का हो कार्ड
तिच्या गोड बोलण्यात मी आसा काही फसलो
नको नको म्हण्ता म्हण्ता हो म्हणुन बसलो
मग काय तीने लगेच घेतला माझा पत्ता
वटलं होत स्वता: येईल पाठवुन दिला पोट्टा
हफ्त्या भरात त्यानी माझं नविन कार्ड धाडलं
पडंल हिच्या हातात आणी बजेट माझं वाढलं
बिल् त्याचे बघता कोरड पडली घश्याला
झळ त्याची आजुनही जाणवते खिश्याला
वचन दिलेले तुला
ओले होतात काठ डोळयांचे म्हणुन मी ते मीटतो
वचन दिलेले तुला मी पावलो पावली मोडतो आहे
तु गेल्याचे कळू नये म्हणुन खोटं बोलतो आहे
दिवस रात्र त्याला फक्त तुझिच आठवण येते
नियती ही बघ कशी आपली परिक्षा घेते
स्वप्नातही रोज म्हणे तुच त्याच्या येतेस
भरवते त्याला हाताने आणी फिरायला नेतेस
त्याच्या समोर जायची आता वाटते मला भिती
कारण किती सांगु त्याला खोटं बोलु किती
अजब आहे इश्वरा खरच तुझी खेळी
सांगु कस त्याला त्याची आई आहे गेली